Güneşin Oğlu Replikler

[delipetro]

Güneşin Oğlu Filmi'nden Rrplikleri Buraya Ekleyiniz.

[delipetro]

"Başıma ne geldiyse senin yüzünden geldi ama ben yine de meftunum sana."

Haluk Bilginer (Güneşin Oğlu, 2008)

[delipetro]

- devlere inanır mısın?

+ devlere mi?

- hani masaldaki yaratıklara, şu insanlardan yüz kat daha büyük kötü kalpli yaratıklar.. bunlardan iki tanesi, karı-koca bunlar, bi gün evde oturuyorlar, adamın karnı acıkıyor. karısına diyor ki “kalk bana yiyecek bişeyler hazırla!” kadın da evde, tembelin teki. bi şeyler hazırlamak yerine gidiyor kocasına bir paket kraker getiriyor. paketin içi insan dolu. erkek de bi bakıyor pakete “bunlar ne?” diyor. kadın da diyor ki: “hayır hayır krakerleri”. “hayır hayır krakerleri mi, o da ne?” diyor erkek de. açıyor paketi iki tane insan atıyor ağzına. o sırada insanlar bağırıyor tabi: “hayır hayır hayır!” işte böyle.. bi gün bi şölene davet edilirsin, sonra oraya vardığında bakarsın ki yemek listesinde adın yazılı.

+ ..

- ya şule, sen marilyn monroe’nun altı ayak parmağı olduğunu biliyo muydun?

+ demek norma anormaldi?

- norma kim ya?

+ norma jeane baker, marlyn monroe’nun gerçek adı.

- bilmiyodum.

+ ikinci dünya savaşının bittiğini biliyo muydun peki?

- kendimi aptal durumuna düşürme biçimlerimin bi listesini yapsam iyi olacak galiba..

+ kafana takma, nasıl olsa bi ölüden bahsediyoruz. ölüler arkalarından konuşulmasına pek aldırış etmezler.

- biliyorum, bi de ölülerin nabzı çok hızlı atar. ben bunu şahsi tecrübemden biliyorum.

+ saçmalıyosun. gerçekten saçmalıyosun.

- ama yapılan işin saçmalığı seyirci sayısıyla doğru orantılıdır.

+ ..

- şule.. sen aslında iyi bi kızsın, neden bi insanın ölmesini istedin?

+ yine mi aynı mevzu. elli kere konuştuk ya alper. cahide boşanmaya yanaşmıyor, ama benim bu çocuğu doğurabilmem için seninle evlenmem gerekiyor.

- hamilesin sen?

+ ne demek bu şimdi?

- ama ben seni buraya öldürmek için getirmiştim..

+ alper noluyo allah aşkına ya?

- olan şu. ben yolun sonuna geldim. ben gidiyorum. eski halime dönemeyeceğime göre hiç değilse sahip olmak istediğim şeyin kendi olayım dedim, o da sen oluyosun.

+ alper, yine mi cinler geldi?

- gelen giden bi şey yok, korkma. ama sen hamileysen ben seni öldüremem. neden biliyo musun? henüz anne olmaya hazır değilim. şule.. gitmeden önce son bi şey isteyebilir miyim senden? son bi şey yapar mısın benim için?

+ tamam, peki. yapıcam.

- bi kere, tek bi kere seni seviyorum der misin?

+ ..

- seni seviyorum de..

+ ..

- seni seviyorum de lan!

+ ya seni seviyorum be.

- yalan söylüyosun..

[delipetro]

+Hocam n’oldu bize?

-Sıçtık biz.

+Ne?

-Sıçtık, hayatımız kaydı mahvolduk.

+Yani, teorik olarak n’oldu?

-Teorik olarak da sıçtık.

[delipetro]

Böyle bir kara sevda kara toprakta biter (Son sahne müziğinden)

[delipetro]

Aman , kendini asmış yüz kiloluk bir zenci
Üstelik gece inmiş , ses gelmiyor kümesten ;
Ben olsam utanırım , bu ne biçim öğrenci ?
Hem dersini bilmiyor , hem de şişman herkesten .

İyi nişan alırdı kendini asan zenci ,
Bira içmez ağlardı , babası değirmenci ,
Sizden iyi olmasın , boşanmada birinci …
Çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen .

[delipetro]

Yoksa sen harbi Alper Canan’sın da beni mi yiyorsun?

Beyfendi, 20 dakikalık tecrübeme dayanarak söylüyorum şairler insan yemiyorlar.

Onur Ünlü
Güneşin Oğlu, 2008

[delipetro]

“Eski halime dönemeyeceğime göre, hiç değilse sahip olmak istediğim şeyin kendi olayım dedim, o da sen oluyorsun.”

[delipetro]

Hayatta duyduğum en büyük yalan, “gerçeğin görece olduğu” yalanı. Neymiş efendim, gerçek güya kişiden kişiye göre değişirmiş. Herkes nasıl algılarsa öyle inanırmış! Hal bu ki, mühim olan, nasıl algıladığımız değil; neyi algıladığımızdır! Mesela insanı düşünün; siz onu aptal olarak gördüğünüz için, aptal olarak düşündüğünüz anda gırtlağınıza kadar kibre batmışsınız demektir. Bunu nereden mi biliyorum?! Ben o adamım. Aptal falan da değilim, sadece sizin kadar hızlı düşünemiyorum.

[delipetro]

Mucizelerin en büyüğü de ne biliyor musunuz: Yaşlanmak!Her iki tarafı ayıran çizginin tam ortasında öylece durmak.Dönüp istediğin tarafa uzun uzun bakabilmek maharet:İster yaşama bak, İster ölüme…
Bu güç bazen insana o kadar fazla geliyor ki, ne yalan söyleyeyim şimdiki aklım olsa yaşlanmazdım diyorum.
Yaşlılığın iyi tarafları da var tabii: Mesela biz yaşlanan insanlar hiç istemesek bile her şeye inanmaya hazırızdır. Özellikle de mucizelere…
Çünkü kalplerimiz o kadar çok hayal kırıklığıyla doludur ki, her zaman yeniden başlamayı hak ettiğimizi düşünürüz…

[delipetro]

Bir insanın düşebileceği en ulvi hata: kibir! Her şeyin en iyisini kendinin bildiğini düşünürsün. Her zaman kazanacağından eminsindir. Başka insanların hayatlarının senin için hiç bir önemi yoktur. Onlar, sen varsın diye hayattadırlar, sen daha iyi yaşa diye. Hatta bazen seni o kadar rahatsız ederler ki, bunların sayısı ne kadar az olsa o kadar iyi dersin kendi kendine.

Bu yüzden de hastalıklı bir meydan okuma içinde oradan oraya saldırır durursun ve bu uğurda yalan üstüne yalan söylersin. Ve bu yalan bazen o kadar büyür ki, kendine bile inanırsın ve zamanla kendini kandırman imkansız hale gelir. İşte o zaman, bir tane daha kendine ihtiyaç duyarsın; senin gibi olmayan ikinci bir sana…

[delipetro]

Yaşlanmak gerçekten büyük mucize. Ama ben artık ondan daha büyük bir mucizenin olduğunu biliyorum. O da: Ölmek!

Çünkü, hayat başlayan bir şey olduğu gibi, biten de bir şey olmalı.

Yaşadığınız en iyi seksi düşünün.

Yediğiniz en iyi yemeği.

Seyrettiğiniz en iyi maçı.

Eğer bunlar hiç bitmeyip hala sürselerdi, şu an da en iyi değil; en sıkıcı olacaklardı. Hayat da böyle işte… Eğer bir noktada bitmezse, insanın canından bezdirebilir. İyi ki ölüm varda her şeyi yerli yerine koyuyor.

Nasıl diyorlar: Yaşasın ölüm!

[delipetro]

geliyorum düşlerin arasından sevinçle
geliyorum çiçeklerin üzerinden sekerek
ah! bize rakı gerek, şarap gerek, mey gerek
ki can içirsin canana o meyleri eliyle
-alper canan

[delipetro]

- Nevzat Bey sizi terbiyeye davet ediyorum.
+ Gelemem daha önemli işlerim var.

[delipetro]

- nasılsınız hamiyet hanım?
+ iyiyim
- hamiyet hanım sizde bir tuhaflık var, yani ben her seferinde olayları değiştirip tabancayı yok ediyorum, tabanca o serkan salağından çıkıyor ve sizi vuruyor.
hadi diyorum bu sefer kendimi vuruyum belki tekrar kendi içime girerim de kurtulurum, yok yine siz vuruluyorsunuz…
yani siz her seferinde bir yolunu bulup öldürülmeyi başarıyorsunuz…
salak mısınız nesiniz hamiyet hanım?
+ bence siz bi doktora görünün
- hayır ben bu defa şansımı sizden yana kullanmak istiyorum. yani mahallede herkes sizi en az bir kere öldürdü, bir tek ben öldürmedim, belki diyorum bu sefer kurtulurum…
müsaade ederseniz, kafanıza sıkabilir miyim?!

[delipetro]

Hiç değilse sahip olmak istediğim şeyin kendisi olayım dedim.O da sen oluyorsun…

[delipetro]

“… insanlar, bilhassa da kadınlar, malum belli bir dönemden sonra yaşlarını gizleme gereği duyarlar. bunun aslında yaşlılık korkusuyla bir ilgisi yoktur. ölüm korkusuyla ilgisi vardır ve işiniz öldürmekse ölmekten en çok siz korkarsınız. öldürülmekten mi demeliyim yoksa. peki, öldürülmekten diyelim. ölüm korkusu için hiç kimsenin yapabilecek hiçbir şeyi yok fakat bu sabahtan beri yaşadıklarım bana öyle öğretti ki öldürülmekten korkanların yapabilecekleri bir tek şeyleri var. kendini hapsetmek. mesela kendinizi bir odaya kilitleyip dört duvar arasına hapsolabilirsiniz veya bir koruma ordusu beslersiniz, etten bir duvarın arkasına hapsolursunuz. ama hem özgür olayım hem de duvarın içindeki gibi güvende olayım diyorsanız size önerebileceğim bir tek hapishane var. kendiniz.

bir doktor arkadaşım anlatmıştı; insan korkuya kapıldığında ilkin kendine kaçarmış ve bir süre sonra kendine yepyeni bir âlem yaratır, orada yaşamaya başlarmış. ‘fakat’ demişti doktor arkadaşım ‘insan çabuk sıkılan bir hayvandır. zamanla yalnızlıktan bunalmaya başlar ve gömüldüğü kendisinde yeni yeni insanlar yaratır. sonra onlarla dertleşmeye giderek didişmeye ve en sonunda da çatışmaya başlar’. ‘peki, o zaman ne yapar’ diye sormuştum. ‘dışarı kaçar” demişti, “ama artık başka bir insan olarak”.

[delipetro]

ve eğer işiniz öldürmekse, ölmekten en çok siz korkarsınız. öldürülmekten mi diyelim yoksa? peki. öldürülmekten diyelim. ölüm korkusu için hiç kimsenin yapabileceği hiçbir şey yok. fakat bu sabahtan beri yaşadıklarım bana öyle öğretti ki, öldürülmekten korkanların yapabileceği bir tek şey var. kendini hapsetmek. mesela kendinizi bir odaya kilitleyip dört duvar arasına hapsolabilirsiniz. ya da bir koruma ordusu beslersiniz, etten bir duvarın arasına hapsolursunuz. ama hem özgür olayım, hem de duvarın içindeki gibi güvende olayım diyorsanız size önerebileceğim bir tek hapishane var. kendiniz.

[delipetro]

“Oya, üzülme. Bunların hiçbirisi yaşanmadı. Ben Güneşin Oğluyum da. Zamanda salınıyorum bu aralar. Sonra görüşürüz.”
— Güneşin Oğlu

[delipetro]

-Kafana takma, nasıl olsa bir ölüden bahsediyoruz. Ölüler arkalarından konuşulmasına pek aldırış etmezler

+Hıı, biliyorum. Bir de ölülerin nabzı çok hızlı atar. Ben bunu şahsi tecrübemden biliyorum.

-Alper, saçmalıyorsun. Gerçekten saçmalıyorsun.

+Ama yapılan işin saçmalığı seyirci sayısıyla doğru orantılıdır.

[delipetro]

Katil Kurban ( Fikret Şemsigil ): Bu sefer kendimi hayata yada zamana bırakacak değilim. Bu sefer kararları ben vereceğim.

Garson Burak ( Bilim Adamı ): İşte bir insanın düşebileceği en ulvi hata.

Katil Kurban ( Fikret Şemsigil): neymiş o?

Garson Burak ( Bilim Adamı): Kibir!

Katil Kurban ( Fikret Şemsigil): Kibir mi dediniz? Bunu biraz açar mısınız?

Garson Burak ( Bilim Adamı): Kibir işte be adam. Her şeyin en iyisini kendinin bildiğini düşünürsün. Her zaman kazanacağından eminsindir. Başka insanların hayatlarının senin için hiç önemi yoktur. Onlar, sen varsın diye vardırlar. Sen daha iyi yaşa diye, hatta bazen seni o kadar rahatsız ederler ki bunların sayısı ne kadar az olsa o kadar iyi olur dersin kendi kendine, bu yüzden de, hastalıklı bir meydan okuma içinde oradan oraya saldırır durursun ve bu uğurda yalan üstüne yalan söylersin.

Katil Kurban ( Fikret Şemsigil): Ve bu yalan bazen o kadar büyür ki kendine bile inanırsın ve zamanla kendini kandırman imkânsız hale gelir. ­­

[delipetro]

Bir insanın düşebileceği en ulvi hata, kibir. Her şeyin en iyisini kendinin bildiğini düşünürsün, her zaman kazanacağından eminsindir, başka insanların hayatlarının senin için hiç bir önemi yoktur.Onlar sen varsın diye hayattadırlar, sen daha iyi yaşa diye. hatta bazen seni o kadar rahatsız ederler ki, bunların sayısı ne kadar az olsa o kadar iyi dersin kendi kendine.Bu yüzden de hastalıklı bir meydan okuma içinde ordan oraya saldırır durursun ve bu uğurda yalan üstüne yalan söylersin.Ve bu yalan bazen o kadar büyür ki kendine bile inanırsın ve zamanla kendini kandırman imkansız hale gelir.İşte o zaman bir tane daha kendine ihtiyaç duyarsın, senin gibi olmayan ikinci bir sana.